ایستگاه فضایی بین المللی، یک قدم تا سرانجام راه؟

به گزارش مجله یک کامپیوتر، روسیه اخیراً تهدید به ترک ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) نموده است و این می تواند تأثیر زیادی در آینده این ایستگاه فضایی داشته باشد و آن را به انتهای راه خود نزدیک کند.

ایستگاه فضایی بین المللی، یک قدم تا سرانجام راه؟

به گزارش خبرنگاران، آینده ایستگاه فضایی بین المللی در هاله ای از ابهام است و ممکن است در معرض خطر باشد.

در تاریخ 7 ژوئن در جلسه مجلس روسیه، دیمیتری روگوزین مدیرکل آژانس فضایی روسیه مشهور به روسکاسموس(Roscosmos) تهدید کرد که روسیه احتمالاً قبل از تاریخ برنامه ریزی شده برای سال 2025 و در صورت تحمیل تحریم های آمریکا علیه روسیه، ایستگاه فضایی بین المللی را ترک خواهد نمود.

وی در این جلسه گفت: اگر تحریم ها علیه فضاپیمای باری پروگرس(Progress) و مرکز علمی موشک و فضاپیمای TsNIIMash باقی بماند و در آینده نزدیک برداشته نگردد، مسئولیت خروج روسیه از ایستگاه فضایی بین المللی به عهده طرف آمریکایی خواهد بود.

وی اضافه کرد: در صورتی که این تحریم ها فوراً برداشته شوند، یا ما با هم کار می کنیم یا با هم کار نخواهیم کرد و ما ایستگاه فضایی خود را مستقر خواهیم کرد.

اما این تحریم ها از چه زمانی و به چه علتی وضع شدند؟ تحریم های کنونی مرکز TsNIIMash، پروگرس و موسسه تحقیقات مرکزی ماشین سازی JSC پس از ادعای دولت ترامپ مبنی بر ارتباط آنها با برنامه های نظامی روسیه اعمال شد. در نتیجه، هر شرکت آمریکایی که می خواهد با TsNIIMash معامله کند باید مجوز این کار را دریافت کند. این تحریم به واردات ریزتراشه برای روسکاسموس آسیب فراوانی رسانده است که به نوبه خود باعث ایجاد مشکل در برنامه زمان بندی پرتاب های فضایی روسیه شده است.

رابطه فضایی ایالات متحده و روسیه دارای سابقه طولانی جنگ و رقابت و البته همکاری است. با پرتاب ماهواره اسپوتنیک روسیه در سال 1957، ایالات متحده و روسیه رقابت دیوانه وار خود را برای پیروزی در مسابقه فضایی شروع کردند و طی بیست سال پس از آن، هر دو کشور ماهواره ها، حیوانات و انسان ها را به مدار نزدیک زمین و سرانجام به کره ماه فرستادند.

سپس در ژوئیه 1975 اولین مأموریت مشترک این دو کشور با ماموریت آپولو-سایوز که یک سرمایه گذاری مشترک از هر دو کشور بود و در آن ماژول آپولو متعلق به ایالات متحده به کپسول سایوز متعلق به اتحاد جماهیر شوروی متصل شد، انجام گرفت. این مأموریت رسما مسابقه فضایی بین این دو کشور را سرانجام داد و با دست دادن بین تام استفورد فضانورد آمریکایی و الکسی لئونوف فضانورد روسی، اختلافات و تنش ها بین این دو ملت کاهش یافت.

در سال 1998، روسیه با یاری ایالات متحده، زاریا(Zarya) اولین ماژول ایستگاه فضایی بین المللی را پرتاب و راه اندازی کرد. از آن موقع به بعد، این ایستگاه فضایی به لطف طراحی ماژولار در حال رشد است.

امروزه ایستگاه فضایی بین المللی به صفحات خورشیدی، سالن بدنسازی، شش اتاق خواب و یک گنبد مجهز است که تصاویر گرفته شده از زمین از داخل این گنبد بسیار معروف است.

اما ایستگاه فضایی بین المللی باید خود را با خروج زودهنگام روسیه سازگار کند. در سال 2011 برنامه شاتل فضایی به سرانجام رسید که به موجب آن ایالات متحده برای انتقال فضانوردان، تجهیزات و فناوری ها به این ایستگاه به موشک های روسی سایوز وابسته بود.

ایالات متحده سپس بعد از تیرگی روابط با روسیه بعلت تحریم ها، برای دستیابی به ISS مجبور شد به کشورهای دیگر متوسل گردد و به شرکت های خصوصی روی آورد.

شرکت فضایی خصوصی اسپیس ایکس(SpaceX) از سال 2012 توانست محموله های ناسا را به ISS تحویل دهد و هم اکنون هم این کار بر عهده همین شرکت است. بعلاوه در ماه مه سال 2020 اسپیس ایکس اولین پرتاب کپسول کرو دراگون(Crew Dragon) را با سرنشین های انسانی به سرانجام رساند تا این شرکت به اسم اولین شرکت خصوصی حامل انسان به مدار شناخته گردد. این پرتاب چهار فضانورد را که دو نفرشان فضانوردان ناسا بودند به ایستگاه فضایی بین المللی رساند.

در ماه آوریل سال جاری هم اسپیس ایکس پیروز به پرتاب سرنشین دار پیروزیت آمیز دیگری شد که فضانوردان دیگری را به ISS برد. اما هنوز معین نیست که ایالات متحده از پشتیبانی فضایی روسیه برای پرتاب موشک های تجاری به طور کامل دست می کشد یا خیر.

اما خروج روسیه ممکن است سرعت تجاری شدن ISS را تسریع کند و ایستگاه فضایی بین المللی ممکن است به زودی به یک نهاد خصوصی تبدیل گردد. چرا که اگر روسیه ایستگاه فضایی بین المللی را ترک کند، شرکت ها و برنامه های تجاری باید جای خالی روسیه را برای حفظ بقای ISS پر نمایند.

ناسا در سال 2019 درب ایستگاه فضایی بین المللی را به سوی تحقیقات تجاری و فضانوردان خصوصی گگردد تا اقتصاد فضایی تازه را تقویت کند. پیش از این اعلامیه، بیش از 50 شرکت به وسیله آزمایشگاه ملی ایستگاه فضایی بین المللی در زمینه های تحقیقاتی با ایستگاه فضایی بین المللی کار نموده بودند.

شرکت هایی مانند ویرجین گلکتیک(Virgin Galactic) هم مجوزهای لازم برای ارسال مسافران به فضای زیرمداری را دریافت نموده اند که به آنها امکان می دهد سود حاصل از گردشگری فضایی را به سمت سفرهای تجاری بیشتر در فضا سرمایه گذاری نمایند.

اکنون بخشنامه به روز شده ناسا به شرکت ها امکان می دهد تحقیقات خود را در ایستگاه فضایی به طور مستقیم انجام دهند و دیگر به آزمایشگاه ملی متکی نباشند.

در حال حاضر برنامه هایی برای اتصال اولین ماژول تجاری به ISS در حال اجرا است. شرکت اکسیوم اسپیس(Axiom Space) که با ناسا برای انتقال گردشگران خصوصی به ISS توافق نموده، می تواند ماژول خود را در سال 2024 راه اندازی کند.

آیا یک ایستگاه فضایی خصوصی کاملاً تازه در کار است؟

بخش مداری اکسیوم از این نظر منحصر به فرد است که وقتی ایستگاه فضایی بین المللی سرانجام از کار بیفتد و از مدار خارج گردد، جدا می گردد تا ایستگاه فضایی تازه خود را ایجاد کند که آن وقت به جای تعلق به یک کشور یا ائتلافی از کشورها، کاملاً متعلق به شرکت اکسیوم خواهد بود.

ایجاد این ایستگاه تازه در چهار مرحله در نظر گرفته شده است که اولین مرحله آن شامل جدا شدن ماژول اصلی از ISS است که به Axiom Hub One معروف است. سپس یک ماژول دیگر به آن متصل می گردد تا هم فضای تحقیقاتی و هم فضای اقامت خدمه توسعه یابد.

در مرحله سوم، آزمایشگاه اکسیوم اضافه خواهد شد که به اسم یک مرکز تحقیقاتی و تولیدی در فضا عمل می نماید. در مرحله آخر هم این ایستگاه به صفحات خورشیدی برای تامین نیروی مورد احتیاج خود مجهز خواهد شد.

روسیه در ابتدا در پی پیروی از مسیری مشابه برای ایجاد ایستگاه فضایی خود بود و قرار بود مجموعه ای موسوم به OPSEK حول بخش متعلق به روسیه در ایستگاه فضایی بین المللی ساخته گردد. با این حال، بعدها روسکاسموس به علت شرایط ماژول های ISS و چالش های تکنولوژیکی ناشی از آن، این برنامه را کنار گذاشت.

خروج روسیه از ISS حتی می تواند منجر به متلاشی شدن کامل این ایستگاه فضایی گردد. در حالی که این سناریو بعید است، اما نباید از این نکته غافل شد که ایستگاه فضایی بین المللی به سرعت در حال پیر شدن است.

در اصل عمر آن برای 15 سال در نظر گرفته شده بود، اما تعمیرات مداوم و تقویت مداری باعث شده است که از سال 1998 تا به امروز فعالیت کند و می تواند در دهه 2020 هم با خیال راحت به فعالیت خود ادامه دهد.

دولت های شریک در ایجاد ISS توافق نموده اند که این ایستگاه را تا دسامبر سال 2024 فعال نگاه دارند، اگرچه مجوز فعالیت آن تا سرانجام سال 2028 است. تنها چند سال دیگر از عمر برنامه ریزی شده این ایستگاه فضایی به جای مانده است و از دست دادن کشوری که حضورش برای فعالیت ها و ماموریت های آن لازم است، می تواند برای این ایستگاه پیر ویران نماینده باشد.

هنوز امید به ماندن روسیه در ایستگاه فضایی بین المللی وجود دارد، چرا که اخیرا در یک تماس تلفنی بین بیل نلسون مدیر تازه ناسا و روگوزین، نلسون گفت که متعهد به ادامه این همکاری بسیار موثر در ISS است.

بعداً هم ناسا در بیانیه ای گفت که این تماس علاوه بر حصول اطمینان از باقی ماندن ناسا و روسکاسموس در ISS، موجب شده تا نلسون و روگوزین گفتگوها را در ماه ژوئن ادامه دهند و هر دو در ماه جاری در کنفرانس جهانی کاوش فضایی جهانی شرکت می نمایند.

tour-malaysia.ir: تور مالزی ارزان قیمت، تور پنانگ، کوالالامپور، لنکاوی، تور لحظه آخری مالزی را همراه ما باشید.

sale-blog.ir: مجله وبلاگ فروش | ارائه نرم افزارهای مدیریت وبسایت را به ما بسپارید.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 30 آبان 1400 بروزرسانی: 30 آبان 1400 گردآورنده: 1com.ir شناسه مطلب: 61625

به "ایستگاه فضایی بین المللی، یک قدم تا سرانجام راه؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ایستگاه فضایی بین المللی، یک قدم تا سرانجام راه؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید